زيـنـب عـنـد دخــول الـشـام


عـلـى طـبـتي لـلـشام كـلفه         اطـبه و قـبل ما جنت اعرفه
و انــذالـهـا بــيـنـه مـخـتـفـه         عــدو و الـعـدو مـا بـيه عـفه
و الـمـجلس ايـحير الـنوصفه         السبع و السبع لو طب يخلفه
او يـزيد الـنغل ماخذ الوسفه         مـن هـاشم الـيوث الـمخلفه

عــلـى طـبـتي لـيـزيد شــده         يـعـرضـونـه وحـــده وحـــده
او مـن شـافني كـثّر الـنشده         يـسـبـنـي و لا واحـــد يـــرده
بس راس اخويه احسين غده         يـضربه الـنغل بالسوط عمده
و ابـنـه عـلـي ابـعـينه يـصده         بـس دمعته تجري اعلى خده
تــرجـه عـلـى الـكـرار حــده         هـتف بـالعشيره او بـهل وده

هـتف بـالعشيره او بـهل وده
عرض القصيدة