لـيـلى تـرثي ابـنها الأكـبر عـليه الـسلام
شــــــمــــــعـــــة
الــــــشّـــــبـــــان كــــــنّــــــه غــــــصـــــن
بـــــــــــان
ابـنك يـليلى انـقصف عمره بغير ميحان
مــــــــنــــــــي الـــــقـــــلـــــب
ذاب مـــــــــن شـــــفــــت
هـــالـــشـــاب
مـرمي بـلتراب و يـون شـمعة الـشبّان
قـــــــــومـــــــــي
يـــــلـــــيــــلــــى لابـــــــــنـــــــــك
نـــــشـــــيــــلــــه
مـتفيد حـيله انقصف عمره بغير ميحان
قــــــلــــــبـــــي
اشــــيـــسَـــلّـــيـــه مـــــتـــــفــــتّــــت
عــــــلــــــيــــــه
مــقـدر أخـلّـيـه الــولـد نـايـم ابـتـربان
طــــــلــــــعــــــت
تـــــــــنــــــــادي و الــــــقـــــلـــــب
صــــــــــــــــادي
ذايـب افّـادي عـليك يـا شـمعة الـشبّان
جــــــــــايـــــــــر
زمـــــــــانـــــــــي بــــــفــــــقـــــدك
دهـــــــــانــــــــي
فراقك عماني و شِبت يا زهوة الصّيوان
يـــــــــــــــــا شـــــــــيــــــــخ
الاولاد ذوبـــــــــــــــــــت
الـــــــــفّـــــــــاد
أبـكـي ولا فــاد الـبـكا بـيّه الـدّهر خـان
مـــــــــنّــــــــي الــــــــولــــــــد
راح بــــــــــس اصـــــفـــــق
الـــــــــراح
و ايـام الافـراح ادبـرت و اقبلت لَحزان
مـــــــــــــــن ارض
الــــمــــديـــنـــه لا كـــــــــــــــــــان
جــــــيــــــنــــــه
و حلّت علينه هالمصيبه من اهل كوفان
يـــــــــــا مــــهــــجـــة
حــــســـيـــن بـــــــــطّـــــــــل
هـــــالــــونــــيــــن
بـعـد الـولـد ويــن الـيـودّيني لـلاوطـان
ظــــــلّــــــيــــــت
حـــــــــيــــــــران مــــــــــــا بــــــيـــــن
عـــــــــــدوان
راح الـولد و اسـتوحدت مـا بين عدوان