زيـــنـــب يـــــا عـــلــي اتـــصــوّب گلــبــهـا
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
خـــــــــــــــــــل تــــشــــكــــيــــلـــك
آلام خـــــــانـــــــت بـــــيــــهــــا
الايـــــــــــــام
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
يـا عـلي زيـنب گبـالك وگفـت واحـنت ظـلعها
والـدمع مـن جمر يجري وغاب الينشّف دمعها
وانت يا أبا الحسن تدري مصابك لزينب فجعها
هـــالـــلّــيــلــه ظــــــلــــــت
حــــــايـــــره دمــــــــــــك ومـــدمـــعـــهـــا
جـــــــــــره
هـــــــــــاي الـــعــقــيــلــه
الــــصــــابـــره اشــــــلــــــون يـــتـــغـــيّــر
وضــــعــــهـــا
شـــــوف الـــدهــر لـــــو خـــانــت ايــامــه
يـــعــيّــن بــــالگلـــب رمــــيـــة ســهــامــه
صــــــــــــوّب زيــــــنــــــب
ســــــهــــــام خـــــــانـــــــت بـــــيــــهــــا
الايـــــــــــــام
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
يـا عـلي گلـب الـعقيله اتگطّـع بـهمها وصبرها
خــانـت الايـــام بـيـهـا وغـــدر ويـاهـا دهـرهـا
ومـثل طـبرة ابـن ملجم هالدهر عگبك طبرها
ســـيـــف ابــــــن مــلــجـم مـــــن
طـــبــر هـــامـــتــك يــــــــا فــــــــارس
مــــضــــر
صــــــــــــاب الـــعـــقــيــلــه
بــــــالاثــــــر ومــــثــــل أمــــــــرك صـــــــار
امــــرهـــا
انـــــــت اتـــوسّـــدت فــــــوگ الــتــرايــب
وهـــيّـــه مـــوسّـــده بـــــارض الــمـصـايـب
مــــــــــــن عگبــــــــــــك
يــــضــــرغــــام خـــــــانـــــــت بـــــيــــهــــا
الايـــــــــــــام
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
يـا عـلي ابـعين الـعقيله اتـفايضن دمـك ودمها
فـوگ لـوعة فگد جـدها وفوگ محنة فگد امها
الـنـوب فـاجـئها دهـرهـا ابـفگدك وزيّـد الـمها
والاشــــــــد مــــــــن هـــــــاي
الـــمــحــن مــــــن شــافــتــك يــــــا ابـــــا
الــحــسـن
مـــنـــحـــجــب بــــثــــيـــاب
الچفــــــــــن هـــــــــــذا الـــفــجــعــهــا
وهـــظـــمـــهــا
شــيـصـبـر الگلـــــب يــــا داحــــي الــبــاب
لـــــو مـــــن صـــخــر چان اتــفــسّـر وذاب
حگّه الـــــــجــــــفــــــن
مــــــيــــــنــــــام خـــــــانـــــــت بـــــيــــهــــا
الايـــــــــــــام
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
يـا عـلي زيـنب تـحوم وحـايمه عـليها المصيبه
وصـاحـت بـصـوت الـمعاتب لا تـخليني غـريبه
الـدار لـو فگدت الـغالي بـعد هالغالي شيجيبه
والــــــوالـــــي مــــنــــهـــو
يــــعــــوّضـــه لـــــــــو فــــــــارگ الــــــــدار
ومــــضــــه
فــــــــــراگك صـــــعـــــب
يــالــمــرتــضــه ولــــيــــلــــة مــــصــــابــــك
رهــــيــــبـــه
خـــابـــن يــــــا عـــلــي ضـــنــك وضــنــهـا
واســـتــافــه الــــدهـــر مــــنّـــك ومــنــهــا
اشــــــلــــــون الــــــجــــــرح
يــــلــــتـــام خـــــــانـــــــت بـــــيــــهــــا
الايـــــــــــــام
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
يـا عـلي بـهاي الـمصيبه يـعجز لساني يوصّف
زيـنب بـدارك وسـمعت صـوت جبرائيل يهتف
انـهدمت اركـان الـديانه والـدمع بالعين يذرف
وزيــــــنـــــب تــــــحـــــن
بـــالــفــاجــعــه وبــــهــــالـــخـــطـــب
مـــــتــــصــــدعــــه
اتــــعـــنّـــت لـــشــخــصــك
مـــســـرعـــه شــــافـــتـــك عـــالـــمـــوت
مـــــشــــرف
لــــمّـــن ســـمــعــت الــهــاتــف يـــنـــادي
ذكــــــرت لـــوعـــة الـــزهـــره والـــهــادي
وحــــــاطــــــت بــــيــــهـــا
الأحـــــــــــلام خـــــــانـــــــت بـــــيــــهــــا
الايـــــــــــــام
گوم اســــتـــمـــع ونّــــتـــهـــا وعـــتــبــهــا
والاشـد مـن هـالمصايب يـا عـلي مـرّت عليها
بـكربلا ويـا ريـت حاضر شخصك وينظر شبيها
لا اهـل لا والـي عـدها وانچتـل بـالطف ولـيها
مـــــــا تـــــــدري يـــــــا عـــقـــد الـــولـــه
زيــــــنــــــب غــــريــــبــــه بـــكـــربـــلـــه
ومـــــتـــــحـــــيــــره بـــهـــالـــعـــايـــلـــه
بـكـربلا زيـنـب غـريـبه والـخـيم بـالـنار تـسعر
وابـو الـيمه اعلى الترايب جسمه متوذّر يحيدر
وعـالخيم گوم آل امـيه هجمت وسلبت الخدّر
يـــــــــا حـــــيــــدر وهـــــــــذا الــــجــــره
بــــــحـــــال الــــــحـــــرم الــــمــــخـــدّره
وبـــالـــغـــربــه ظــــــلـــــت حــــــايـــــره
وفـوگ هاي المحن كلها مشت للكوفه يسيره
طــــــــــــــــــــهـــــــــــــــــــران / 1982