غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
يـــمـــتــه يــــرســـل
اجــــوابـــه
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
وعــــنّــــه يــــذكــــر
أســـبــابــه
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
حـــــتــــى نــــعــــذر
أغـــيـــابــه
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
مـــــــو عـــــــن داره
واحــبــابــه
عـلى اجـروف الـصبر ماتت
أمانينه وكـلـت يــا ريــح أخـذيـها
مـآسـينه
لحباب الكلب خبري اشسده
اعلينه دمــع و اهـمـوم فـركـاهم
يـراويـنه
ويـــــــــــــــــــــنــــــــــــــــــــه
مــحــبــوبـي و نـــظـــر
عــيــنــي
ويـــــــــــــــــــــنــــــــــــــــــــه
هــــــــذا الــــلــــي
يــســلّــيـنـي
ويـــــــــــــــــــــنــــــــــــــــــــه
نــــــــار افــــراكــــه
تــجــويــنـي
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
وســـــــط أحــــشـــاي
لـــهّــابــه
أعـد كـل لـيله أظـل وأيـام
منتظره وأكـولن بـاجرايعود الـنه من
سفره
ابـويـه احـسين بـغيابه الـف
جـمره وأتـاني و روحي من فركاه
متوجره
كــــــــــــــلـــــــــــــبـــــــــــــي
بـــــس ربـــــي الـــــذي
يـــــدري
كــــــــــــــلـــــــــــــبـــــــــــــي
فـــاركــنــي و أخــــــذ
عـــمـــري
كــــــــــــــلـــــــــــــبـــــــــــــي
اشــكــد مــالــوم مــــن
صــبــري
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
ظـــــــل مــــجـــروح
بــصــوابــه
رغم الدمع أحس ذابل رمش
جفني ولـفراكه الـكلب مـحفور من حزني
ونـيـن الـثـاكله الـتـفكد ضـنـه ونـي وبـعـد دارك عـكب عـيناك
مـتلمني
دارك
وحـــشــة كــبــر جــــن
صــــارت
دارك
عــــمـــدهـــا راح
وانـــــهـــــارت
دارك
بــسـمـكـم يــــا هــلــي
صــاحــت
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
مــــــــن راح انـــغــلــق
بــــابـــه
عـذابي امن الدهر حل بينك و
بيني وظـلت شـابحه صوب الدرب
عيني
أحـسّـب بـالـظعن سـاعات
يـلفيني وأتـاني أخـبار مـن عـدكم
تـوافيني
مـــــــــــــــــــا
صـــــــــــــــــــح خــــبــــر واحــــــــد
يــبــشّــرنـي
مـــــــــــــــــــا
صـــــــــــــــــــح دوه الـــعـــلـــتــي
يـــرّيـــحــنــي
مـــــــــــــــــــا
صـــــــــــــــــــح عــلــيــلـه ومـــــــن
تــبــارحــنـي
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
ابــــروحـــي جـــمـــرة
اعــتــابــه
مثل حال الحمامه أصبحت
مذبوحه ابكل خفكه أحس بجروحي
مفتوحه
أخـيط بـالجرح وادمـوعي مسفوحه ومعروفه الكلب ما تنشفي اجروحه
جـــــــــــــــــــرحـــــــــــــــــــي
عـــذابــه صـــــار مـــــن
هــجــره
جـــــــــــــــــــرحـــــــــــــــــــي
تــــعـــال ابــشــوفــتـك
يــــبـــره
جـــــــــــــــــــرحـــــــــــــــــــي
ابــدلـيـلـي انــحـفـر جــــم
مــــره
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
أذا ســــهـــم الـــبــعــد
صــــابـــه
هلي ابغربه و رسايل ما لفت
منهم ويــن الـوالد أسـأل واخـوتي
عـنهم
ولا لـمـحـة طــفـل بــيـه
تـذكّـرهم ويـاريـت الـرضـيع ابـحـالي
خـبّرهم
يــــــــــــــمــــــــــــــتـــــــــــــه
رقــــيــــه مــــــــن
تــســألـيـهـم
يــــــــــــــمــــــــــــــتـــــــــــــه
ابــــحـــال اخــــتـــج
تــذكــريـهـم
يــــــــــــــمــــــــــــــتـــــــــــــه
اشـــوكــت يــــا يــــوم
ألاكــيـهـم
غــــــــــــــــــــايــــــــــــــــــــب
طـــــــوّل يـــومـــي
واحــســابــه