شعراء أهل البيت عليهم السلام - تسقيط الزهراء ( الفقرة الرابعة )

عــــدد الأبـيـات
31
عدد المشاهدات
3652
نــوع القصيدة
فصحى
مــشــــاركـــة مـــن
تاريخ الإضافة
02/11/2010
وقـــت الإضــافــة
8:14 مساءً

نــاس اذا قـالـت تـحِـب فــي حـبـها مُـرتابه         مـــا تِـحـب واعـلـى نـفِـسها تـبـقى جـذابـه
لـنـهـا مـاعُـرفـت مـعـاني الـحـب وأسـبـابه         لـنْـهـا مـاعُـرفـت مـقـامـه وشـنـهـي آدابــه
الْ يـــود إنـسـان ايــذوب ابـرمـشَةْ اهـدابـه         يـحـفـظ الـــودِّ ابـحـضـوره وحــتـى بـغـيابه
مــــو إذا مـــات الـحـبـيب وحـــوّل اتــرابـه         تـنـسى حـبه الـلي تـقول إنـها مـن اصـحابه



آنــا لــو قـلـت انــي مـن كـل قـلبي حـبيتك         لــو تـغـيب ايـصـير اخـونَـك وانـتِـهك بـيتِك؟
آنــا لــو قـلـت انــي وسْـط اعـيوني خـبَيتِك         لــو تـموت ايـصير انِـكرَك وانـسى تـربيتك؟

هـــذا عـكـس الْـنـعرفه بـالـصحبه والـمـوده         الــوفـي يـبـقـى وفــي والـدنـيه مــا تـبـعده
لـكـن الـلـيله الـنـبي شــاف الـلـي مـايِـوده         أصـدقـاءه وصـحـبته وقـفـت حـسافه ضـده



يــقـولـون الــوصــي ويّ الــنـبـي ايـجـهـزه         يــغـسـلـه بــدمـعـتـه واضــلـوعـه مــهـتـزه
عــلــي نــفـس الـنـبـي ويـشـتـاقه ويــعـزه

مَــحَــد مــنـهـم حــضــر بـعـيـونه ايـشـيـله         مــاهـمـهـم أبـــــد هـالـلـحـظـه تـغـسـيـلـه
غــيــاب الـصـحـبـه هــــذا شـنـهـو تـعـلـيله         ويــــن الــحــب إلــــى الـمـخـتار وتـبـجـيله

يــانـاس شِـهـدو اعـلـى هـالـمحنه ونـتـايجها         يــانــاس ويــــن الـتُـهـم تـلـقـى مـخـارجـها

لأن الــمــرتــضـى مــايــتــرك الـــواجـــب         ولا ايـخـلـي الـنـبـي والـفـاطـمه ايـحـاسـب
يــقــولـون امــتـنـع وش عــــذره الــغـايـب

يــقــولـون الــصـحـابـه حـــيــدر اتــخــلـف         عــــن يــــوم الـسـقـيفه امـــرده يـتـأسـف
أو هــم يــدرون ابـوحسين اعـظم وأشـرف         مـــن إنـــه اعـلـى مـنـصب دنـيـا يـتـحسف

هـيـهـات يـتـأسف اعـلـى الـدنـيا والـمـنصب         هـيـهـات والـمـرتـضى بــأمـر الله مـتـنصب



شــــوف الــدهـر عـجـيـب بــذلـه وهــوانـه         شـــوف الـتـخـاذل اعـلـى احـقـوق الـديـانه
مــاحــفـظـو الــعــهـد والـــــود والأمـــانــه         وبــلـحـظـه تــبــتـدي أحـــــداث الــخـيـانـه

الأول اتـقـمـصـهـا والـفـتـنـه أول اعــــذاره         والـثاني قـال بـعظمة الـسانه هـجمو ابـداره
والـباقي كـل واحـد نـزع قـلبه ونفسه أماره



ضـمـايرهم مـشـاعرهم نـواظـرهم عـافـوها         سـجـيـتهم فـــي نـيـتهم وبـغـيتهم شـافـوها

ظـــالـــم إلــــــى دار الـــوصــي اتــعــنـي         شـــــب الــحــطـب وش تــنـتـظـر مـــنــه
شـــــــك بــــوجـــود الــــنـــار وبــالــجـنـه         ولــفـظـة ( وَإن) تــشــرح لــــكِْ الـمـعـنـى

نفذ صبره على العتره وعلى الزهرا وهاجمها         فـرض حـكمه بـلا حـكمه وبـلا رحـمه داهمها

إجــى بـالّـليل ومـرامه يـشفي بـدمها غـليله         شـعـل الـنـار وأصـلـها تـتـسعر فــي دلـيـله
عـلـى طـه وعـلى بـنته حـقده بـعينه يـشيله         عـلى حـيدر عـلى نـسله قـصة حقده طويله



الأخـــــو يــبـقـى أخــــو والــعــدو يــبـقـى         عـــــــدو ولاحـــــــد يـــنــســى صــفــاتــه
والــــلـــي مـــاعــنــده وفــــــى الـــغـــدر         عـــنـــده صـــفـــه ولا تِـــأمَـــن طــعـنـاتـه
الــنــبـي بــقــبـره نـــــزل والأذى بـــــداره         نــــــــزل يــــأســــف هـــــــذا جــــزاتـــه
بـــــــلا احــــســـاس وخــــجـــل الــحــيــا         كــــلـــه رحــــــل ولا ذكــــــرو كــلــمـاتـه

شــــنـــو الــــحـــب عــــلـــى الــوصــيــه         جـــــــــرأة الأرض عـــــلــــى الـــعــلــيــه
لــعــنــة الــســمــا عـــلـــى الــنــواصــب         لـــعـــنــة الله يــــــــا بــــنــــي أمــــيــــه
لـــعـــنــة الله يــــــــا بــــنــــي أمــــيــــه